Pesten, probleem met een hoofdletter P

Het is de angst van iedere ouder: dat je kind op school wordt gepest, of dat je zoon of dochter zelf een pestkop blijkt. De kans dat je als opvoeder met pesten te maken krijgt is groot. Een op de tien kinderen wordt gepest en het gebeurt in vrijwel elke klas

In groep 6 veranderde Bram van een vrolijk, open joch in een stil en teruggetrokken kind. Hij klaagde over buikpijn en plaste zelfs weer af en toe in bed.
 
Toen Bram op een dag uit school kwam met een gescheurde broek en vol blauwe plekken, kwam het hoge woord eruit: hij werd gepest. Al een aantal maanden had een groepje klasgenoten het op hem gemunt. Bijna dagelijks moest Bram vernederingen en pesterijen ondergaan, soms gepaard met fysiek geweld.
 
Het is de angst van iedere ouder: dat je kind – zoals Bram – het mikpunt wordt van pesterijen, maar ook dat je zoon of dochter zelf anderen het leven zuur maakt. Of meeloopt met de meute, zonder iets doen. De kans dat pesten een ver-van-mijn-bed-show blijft voor je kind is niet zo bijster groot.

Pesten en gepest worden liggen dicht bij elkaar

De cijfers liegen er niet om: op vrijwel alle scholen en in vrijwel alle klassen worden kinderen gepest. Eén op de tien leerlingen van de basisschool wordt minimaal eens per maand gepest. Pesten en gepest worden liggen dicht bij elkaar: veel van de kinderen die zelf gepest worden, pesten op hun beurt weer anderen.
 
Pesten kwam vier jaar geleden na een aantal tragische zelfmoorden bovenaan de politieke en maatschappelijk agenda te staan. Staatssecretaris Dekker en toenmalig Kinderombudsman Marc Dullaert kwamen daarop met een plan van aanpak.

Antipestaanpak op scholen

Scholen intensiveerden hun antipestaanpak en er kwam meer aandacht voor de effectiviteit van antipestmethoden. Sluitstuk was een wet die de verantwoordelijkheid van de school voor de sociale veiligheid van leerlingen beter regelt.